16 Ağustos 2012 Perşembe

Değişim

Zaman geçti.
Günler, haftalar...
Saymadım, sayamadan
Geçti.
Kolayca geçti.
Kendiliğinden...
Alıştım mı sensizliğe?
Yoksa artık sensizlik değil mi
Artık o kadar gereksiz ki belki...
Düşünmüyorum seni
İnanır mısın?
O kadar acıyı çeken ben...
Sahi ben miydim o?
Kollarında ağlayan
Ayakta duramayan...
Şimdi acıtmıyor.
Dedim ya ayrımına varamadım.
Fark ettim de o kadar da değildin
Hayat sen değildin bendim.
Sen, yer verdiğim
Hayat yaptığım
Çok büyüttüğüm...
Sen belki de o yüzden gittin.
Çoktun benim için
Ve alışık değildin.
Sen ilk defa biri için bu kadar oldun.
Kaldıramadın
Gittin.
Ve beni yıktığını düşündün
Kaldıramazdım sensizliği.
Sensizlik yok halbuki
Sen nesin ki?
Sadece verdiğim kadardın;
Gittin,
Yoksun.
Hayatsa daha yeni başlıyor.
Benim kurduklarımla,
Yenilerle,
Devam...


5 Ağustos 2012 Pazar

İlk

Sen ilk aşktın
İlk kalp çarpıntısı
İlk mutluluk
İlk acı
İlk pişmanlık
Ve ilk ayrılık
Sen ilk yıkan
İlk ağlatan
Gittin
İlk son.

Şizofreni

Günaydın sevgilim!
Uyandırdığın için teşekkür ederim.
Seninle uyanmak gibisi yok
Teşekkür ederim.
Hayır sen değilsin
Sen gittin.
Anne?
Sen misin?
Özür dilerim.
Aklım gidip gidip geliyor.
Bilirsin...
O kötüydü
Beni de kötü yaptı.
Tamam ben iyiyim anne.
Uyuyayım yine
İyi geceler.
Seninle uyumak da güzeldi sevgilim.
Beni sensiz uyuttuğun için
Çok ama çok teşekkürler.
Tamam, uyudum anne...

4 Ağustos 2012 Cumartesi

Şarkı

Şarkı söylüyorum
Sesim çıkmıyor ama söylüyorum
Fısıltı gibi
Sen söylememi isterdin
Ben utanır söyleyemezdim
Şimdi söylüyorum bak gel
Sensiz çıkmıyor sesim
Gel hadi şarkımızı söyleyelim

Yoksun

Sesini duyuyorum
Duvarlarla konuşuyorum
Cevap senden sanki
Bir onlar anlıyor beni
Bir sen anlardın beni
Duvarlar, sen

Nefesini hissediyorum
Yatıyorum yanımdasın
Gözlerimi yumuyorum
Sarıldığım sen
Sarıldığım yastığım
Sen
Yoksun

Yalnız

Yalnız kaldım.
Herkes giderdi, alışırdım
Bu sefer olmadı
Yapamadım.
Tam olarak şimdi yalnız kaldım.
Tamamen yalnız.
Tüm telefonların suratıma kapandığı
Konuşacak kimsemin kalmadığı dönemde,
Yalnız...

Oyuna Devam

Uykum geldi. Beni bilirsin erken uyumam genelde. Bu saatler keyif vaktimdir hem de. Kahvem, sigaram ve sen. Yani öyleydi eskiden. Göremesem bile hissederdim seni, ya kahvemin sıcağında ya da sigaramın dumanında. Şimdi kahveler pek soğuk sigaralar pek tatsız gelir oldu. İkisini de istemiyor canım. Sensiz hiçbir şeyin tadı yok dememi istemezsin, ben de istemem. O kadar basitleştiremem seni. Sen hayatımdaki herhangi bir şey değildin eksikliği sorun yaratacak. Sen sanki hayattın da o herhangi şeylerden biriydim ben orda yer alan. Şimdi ben çok gereksiz kaldım sanki. Çok sensiz kaldım.
Aslında bugün yine konuştuk seninle. Merak etmişsin yine iyi miyim diye. İyi miyim? İyiyim iyi. Kötüyüm desem kaçar gidersin diye korkuyorum. Böyle merak etmelerin de sevindirmiyor değil hani. Önemsiyor musun yoksa kimseye zarar vermediğinden emin olmak mı istiyorsun bilmiyorum ama, hoşuma gidiyor aramaların. Böyle her gün ara sen. Sesini duyayım. Sensiz olsam da uzaktan gelen sesin bana "Durma, devam et." desin. Devam edeyim değil mi? Belki bir hayat bulurum içinde yer alacak, herhangi bir şey olacak. Belki gitmeyen bir hayat bulurum. Devam... 

3 Ağustos 2012 Cuma

Beklemeye Devam

Uyandım yine sensiz bir sabaha.
Aynı sessizlik
Aynı sensizlik...
Yüzünü görme isteğiyle açtığım gözlerimi.
Aynı hayal kırıklığıyla,
Aynı sensizlikle tekrar yumdum.
Her saniye aklıma gelip giden umut.
Her saniye senden gelebilecek bir telefon.
Bir mesaj...
Bir ses...
Yok, hayır!
Umut yok.
Beklemek gereksiz.
Yine de belki...

Belki? Bitti.

Bakıyorum ardından
Kaçıncı gidişin bilmeden.
Bakıyorum...
Belki geleceksin,
Belki yine seveceksin.
Belki...
Belki yok dedin.
Belki diye bir şey yok,
Unut!
Tokat gibi...
Umut yok!

Bakıyorum ardından.
Ne zamandır bakıyorum kim bilir.
Bu ağlamalar ne zamandır?
Ağlama demiştin
Ondan uzadı.
Ağlama!
Susturmaya gelirsin belki.
Sakinleştirmeye,
Belki...
Olmaz mı?

Arada elini uzatırsın da kalkarım.
Yeni bir tokat için hazır:
Bitti!
Olmuyor!
Bitti...



Gel-Git

Sessizce oldu gidişin.
Ani...
Ve parmak uçlarında.
Kapılar çarpmadı,
Ağlayanlar yok.
Zaman geçti.
Kim bilir ne kadar oldu.
Sessizlik yok.
Gürültü
Çok gürültü...
Geldin.
Sessizce olmalıydı ama
Olmadı
Olamadı.
Kapılar çarpılmadan gitmiştin,
Öyle olmazdı.
Geldin ve şimdi gerçekten gittin.
Gereği yapıldı,
Yasın tutuldu.
Ağlandı, ölündü falan.
Her şey tamam ama
Kapıyı kapatamamışsın.
Ne zaman geliyorsun?
Kapatmaya...

Delirme Anları

Öyle orada uzakta
Sadece bir kalıntı,
Eskiden bir iz...
Eski gibi
Durma.
Gel tamam gel.
Gideceksin biliyorum ama gel.
Düşmelerim bitmeyecek diye gel.
Tutmaya, taşımaya...
Ama hayır!
Ayrılığı haykırmasın gözlerin.
Ellerin uzakta.
Kokun...
Boynunda burnum sızlıyor.
Islattım omzunu kızma.
Hayır gitme!
Ağlamak yok söz ama gitme.
Kal hep.
Umutsan da kal değilsen de,
El gibi olsan da...
Sen ol yanımda hep.
Hadi bir kabusum daha ol da,
En azından uyuduğumu bileyim.